Nesotrochis debooyi Wetmore, 1918 – Antillean cave rail

Synonimy: DeBooy’s rail

Taksonomia: Podgromada/ Klad: Neornithes; rząd: żurawiowe – Gruiformes, rodzina: chruściele – Rallidae

Podgatunki: brak

Wymiary: dł. 50-60 cm, masa ciała ponad 1 kg; ptaki z Portoryko były prawdopodobnie większe od tych z Wysp Dziewiczych.

Wymiary kości: sca (1) 5,75 cm, cor (1) 3,31 cm, hum (3) 5,83 – 6,37 cm; fem (8) 7,23 – 8,03 cm; tib (13) – 10,46 – 12,40 cm; tmt (6) 7,14 – 7,55 cm.

Morfologia: Bardzo duży, ciężki i nielotny chruściel, mniej więcej wielkości weki Gallirallus australis, ale bardziej masywny. Najbardziej diagnostyczną cechą rodzaju jest wyraźnie rozszerzony i spłaszczony dalszy koniec kości stęp.- śródstop. tmt oraz jej niski wewnętrzny bloczek; chruściel antylski był największym przedstawicielem rodzaju, wyraźnie większym od pozostałych 2 gatunków. Pokrewieństwo Nesotrochis z innymi chruścielami nie jest jeszcze znane.

Behawior: brak danych

Habitat: brak danych

Areał: St. Thomas (lokalizacja typu), St. John, St. Croix na Portoryko (Antyle) i prawdopodobnie Virgin Gorda na Wyspach Dziewiczych.

Wędrówki: najprawdopodobniej osiadły

Zimowiska: w obrębie areału lęgowego

Stwierdzenia poza zasięgiem: brak danych

Liczebność: wymarły; szczątki po raz pierwszy odnaleziono w odpadkach kuchennych prekolumbijskich indian na Wyspach Dziewiczych, a później także w osadach jaskiniowych na Portoryko. Szczególnie obfite nagromadzenie kości w środkowej części wyspy St. Croix (W-y. Dziewicze) co wskazuje, że kiedyś musiał odgrywać dość ważną rolę w diecie rdzennych mieszkańców wyspy. A. Wetmore podczas pobytu na Portoryko w 1912 usłyszał od Indian historie o ptaku nazywanym „carrao”, na którego polowano niegdyś z psami i którego skrzydła miały być „tak mokre od rosy, że nie mógł latać”. Obecnie pod tą nazwą znana jest bekaśnica Aramus guarauna, jednak dawne relacje mogły odnosić się do tego gatunku, który dotrwał do końca XIX lub początku XX w. Najprawdopodobniej dotrwał do początku XX w. na Wyspach Dziewiczych. J. Bond odnotował relacje swojego przyjaciela R. A.  Nicholsa „Pan Nichols informuje mnie, że słyszał o nielotnym chruścielu, który zamieszkiwał Virgin Gorda (W-y. Dziewicze). Mówiono, że jest rzadki, chociaż dawniej był pospolity. Starsi tubylcy opowiadali, że w przeszłości zabijali wiele tych ptaków kijami”. Polowania mogły być główną przyczyną wyginięcie tego gatunku a na Portoryko dodatkowo wprowadzenie mangust.

Zasięg czasowy: plejstocen – ?wiek XX

Szczątki kopalne: holotyp – prawa kość udowa (USNM 225845) oraz liczne okazy (gł. elementy kończyn tylnych; kilka kości ramiennych i fragmenty miednic).

Polska: nie występował

Głos: brak danych

Okres lęgowy: brak danych

Gniazdo: brak danych

Jaja: brak danych

Inkubacja: brak danych

Opieka nad potomstwem: brak danych

Pożywienie: nie jest znane, ale najprawdopodobniej zbliżone do innych dużych, nielotnych chruścieli.

Bibliografia:

Nichols, R. A. 1943.   The Breeding Birds of St. Thomas and St. John, Virgin Islands. Memorias de la Sociedad Cuhana de Historia Natural 17:23-27.

Olson, S.L. 1974. A new species of Nesotrochis from Hispaniola, with notes on other fossil rails from the West Indies (Aves: Rallidae). Proceedings of the Biological Society of Washington 87: 439–450.

Olson, S. L. 1977: A synopsis of the fossil Rallidae. Chapter 5. W: Rails of the world, a monograph of the family Rallidae (red: Ripley, S. D). Toronto, Feheley. Pp. 352–353.

Wetmore, A. 1918. Bones of Birds Collected by Theodoor de Booy from Kitchen Midden Deposits in the Islands of St. Thomas and St. Croix. Proceedings of the United States National Museum 54:513-522.

Wetmore, A. 1922. Bird Remains from the Caves of Porto Rico. Bulletin of the American Museum of Natural History 46: 297-333.

Wetmore, A. 1927b. The Birds of Porto Rico and the Virgin Islands — Colymbiformes to Columbiformes. W: Scientific Survey of Porto Rico and the Virgin Islands, vol. 9, pt. 3, pp. 245-406. New York Academy of Sciences.

Wetmore, A. 1938. Bird Remains from the West Indies. Auk 55:51- 55.

Sugerowana cytacja: Gryz, P. 2020. Chruściel antylski – Nesotrochis debooyi Wetmore, 1918 – Antillean cave rail. Ornitofrenia – Systematyka i ewolucja ptaków. http://ornitofrenia.pl/%e2%80%a0-chrusciel-antylski/